άλφα

Ηταν δυο άλφα, φιλες απο μικρα. Γινονται κεφαλαια, και το ενα φευγει να σπουδασει στο εξωτερικο.

Περνανε τα χρονια, και η Α που εμεινε στην ελλαδα παει μια μερα για ενα καφε. Οπως καθεται, μπαινει στην καφετερια ενα κουτσουρεμενο Α, δηλαδη του ελειπε η μια απο τις δυο πλευρικες γραμμες που ενωνονται πανω.

-Γεια σας, ενα καφετσινο γαλακτινο με καφε ζαχαρινο, λεει με βαθια φωνη.

Ξαφνικα ενα φλασμπακ χτυπαει την αλφα, "μονο ενα αλφα ξερω στη ζωη μου που πινει τετοια αηδια" σκεφτεται.
-Αλφα! Αλφα!

γυρναει το αλφα που παρραγγελνε, "ΑΛΦΑ! χρονια και ζαμανια!" βροντοφωναζει, και ερχεται και καθεται μαζι τους.

-Αλφα, τι σου συνεβη; Που ειναι η μια πλευρικη γραμμη σου; Και γιατι εχεις τοσο βαθια φωνη;
-Αλφα, στο εξωτερικο τα πραγματα ειναι προχωρημενα.Θυμασαι, απο παλια που ημουν πιο σκληροτραχηλο γραμμα, επαιζα με τα αγορια, ημουν μελος σε λεξεις οπως τζιΑητζο και π***τσΑ και οχι μπΑρμπι, ημουν στο συγκροτημα πεντΑλφα με αλλους τεσσερις....
 Πηγα λοιπον στην αγγλια,  εκανα το ονειρο μου πραγματικοτητα και εκανα αλλαγη φυλου.Και επιπλεον πηρα και αγγλικη υπηκοοτητα.Δεν ειμαι πια η αλφα, ειμαι ο έη.Επιτελους ειμαι ο εαυτος μου και νιωθω τελεια!

-Καλα, να το καταπιω, αλλα η πλευρικη γραμμη σου που πηγε;

-Αφου στο εξηγησα αλφα. Ειμαι πια RNA.