Μωυσης

Ηταν ο Μωυσης, και ειχε βαρεθει το bullying των Αιγυπτιων.
-Φτανει πια! Αυριο κιολας ξεκιναμε εξστρατεια για την καταληψη της Αιγυπτου και την απελευθερωση των αδελφων μας!
-Ναιιιι! Μω-υ-σης! Μω-υ-σης! φωναζουν οι οπαδοι του.
-Με τη βοηθεια του Θεου θα ειμεθα βικτοριους!
-ΓΙεεεε!

Ξεκινουν λοιπον, μηνα Ιουλιο για την Αιγυπτο. Ο Μωυσης, οντας μεγας φλωρος και μη 2ρατικος, κανει τετοιο shitty supply planning που ο στρατος μενει χωρις νερο, στη μεση της ερημου, κατι εκατονταδες χιλιομετρα αποσταση απο το κοντινοτερο 3.14γάδι. Ο στρατος αρχιζει και υποφερει, δεν υπαρχει σταλα υδατος και ολοι αρχιζουν και προσευχονται στον Γιαχβε.

-ΓΙΑΧΒΕΕΕΕ, στειλε νεροοοο!
Την πρωτη μερα, τιποτα.
-Γιαχβε, τι θα γινει τωρα; Θα στειλεις νερο; Ρε Γιαχβε!
Τιποτα.

Στο χαραμα της τριτης μερας, και ενω η διψα και οι προσευχες εχουν φτασει σε σημειο διαμετρηματος της Κρητης (Κρητη cal) , ο Μωυσης περπαταει εξω απ'το στρατοπεδo σε ενα λοφο,πεφτει στα γονατα και φωναζει.... ΘΕΕ! γαμωτημπ.... Θεε, σε παρακαλω, στειλε βροχη!

Και τοτε... πλιτς! Πλιτς! Αρχιζει να βρεχει! Ο Μωυσης κλαιγοντας απο χαρα τρεχει πισω στο στρατοπεδο, και φωναζει:

IT'S RAINING MEN, HALLELUJAH!


---








Τι φτιαχνει η αραχνη που φευγει;
.
.
.
.
.
.
Ιστο επανιδειν